Dubbel ongelukkig?

Echtscheiding en no claim korting; “dubbel ongelukkig”?

Stel je voor; na een jarenlang huwelijk volgt er een echtscheiding met alle gevolgen van dien.

Je hebt goede afspraken gemaakt over de verdeling van het vermogen en hebt inmiddels een mooie nieuwe auto gekocht. Dan volgt echter een behoorlijke financiële tegenvaller; de premie voor de autoverzekering is veel hoger dan tijdens het huwelijk, terwijl je zelf nog nooit schade hebt gehad. Navraag bij de verzekeraar leert dat de tijdens het huwelijk opgebouwde no-claimkorting is opgebouwd door jouw ex-partner omdat de vorige autoverzekering op zijn naam stond.

No-claimkorting na echtscheiding

Hoe zit dit? Kan het zomaar zijn dat de opgebouwde no-claimkorting dan aan de ex-partner toekomt en niet aan mij? Kan ik geen aanspraak maken op de helft van de opgebouwde schadevrije jaren? Met andere woorden; aan wie komt de no-claimkorting toe?

Dit was een van de vorderingen in een procedure die op 13 april 2021 door het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch is beslecht.

Partijen waren lang gehuwd en wel in gemeenschap van goederen. Tot de gemeenschap van goederen behoorde een auto van het merk Mercedes, type A160. Het kenteken van de auto was op naam van de man gesteld, terwijl de man ook verzekeringnemer was.

In de procedure bij de rechtbank vorderde de vrouw de man te veroordelen tot ondertekening van een verklaring ten behoeve van de verzekeraar, inhoudende dat hij ten gunste van de vrouw afstand doet van de schadevrije jaren die zijn opgebouwd in de autoverzekering betreffende de Mercedes. De rechtbank heeft het verzoek van de vrouw afgewezen en heeft bepaald dat de opbouw van de schadevrije jaren in de autoverzekering op naam van de man aan hem toekomt.

De vrouw heeft van deze beslissing hoger beroep ingesteld en heeft primair gevorderd de schadevrije jaren in de autoverzekering van de Mercedes aan haar toe te delen. Subsidiair heeft zij gevorderd de man te veroordelen tot een jaarlijkse betaling aan de vrouw van het premievoordeel dat de vrouw zou hebben genoten indien de verzekeraar wel met de verdeling bij helfte van de tot dat jaar opgebouwde schadevrije jaren had willen instemmen.

Het Gerechtshof is kort en krachtig in haar oordeel. “De huwelijkse gemeenschap wordt gevormd door goederen en schulden van de echtgenoten. Teneinde te kunnen vaststellen of de no-claimkorting moet worden aangemerkt als een goed en daarmee tot de huwelijksgemeenschap behoort, is vereist dat die no-claimkorting een vermogensrecht is. Volgens artikel 3:6 BW zijn vermogensrechten die, hetzij afzonderlijk hetzij tezamen met een ander recht, overdraagbaar zijn, of ertoe strekken de rechthebbende stoffelijk voordeel te verschaffen, ofwel verkregen zijn in ruil voor verstrekt of in het vooruitzicht gesteld stoffelijk voordeel. Tussen partijen is niet in geschil dat de no-claimkorting niet zelfstandig overdraagbaar is (omdat daarvoor de medewerking van de verzekeraar nodig is) en niet los kan worden gezien van de autoverzekering van de man. Het hof merkt de no-claimkorting daarom aan als een persoonlijke korting van de man (in zijn hoedanigheid van verzekeringnemer) op de door de verzekeraar geheven premie. Daarom is geen sprake van een vermogensrecht in de zin van artikel 3:6 BW, dat derhalve ook geen deel kan uitmaken van de huwelijksgemeenschap van partijen en waardoor verdeling hiervan niet mogelijk is”.

De vorderingen van de vrouw worden daarom ook in hoger beroep afgewezen.

Een hard gelag voor de vrouw. De extra verschuldigde verzekeringspremies kunnen tot wel honderden euro’s per jaar oplopen. Terwijl de vrouw zelf jarenlang in de auto heeft gereden en nooit schade heeft gehad. Dit klinkt onredelijk. Welke mogelijkheden zijn er?

Sommige verzekeraars bieden de mogelijkheid om in bijzondere situaties, zoals bijvoorbeeld in geval van een echtscheiding, schadevrije jaren over te dragen aan de partner. Daarvoor is een zogenaamde afstandsverklaring noodzakelijk. Dergelijke afspraken kunnen echter alleen in overleg tussen de echtgenoten en met instemming van de verzekeraar worden gemaakt. Niet alle verzekeraars bieden die mogelijkheid. En niet alle echtgenoten willen een dergelijke verklaring ondertekenen.

Indien de verzekeraar niet bereid is om de schadevrije jaren tussen de echtgenoten te verdelen, zullen de echtgenoten hierover zelf afspraken moeten maken. Te denken valt bijvoorbeeld aan een financiële compensatie van de echtgenoot die de no-claimkorting behoudt, aan de andere echtgenoot. Ook hiervoor geldt echter dat dergelijke afspraken alleen in goed overleg kunnen worden gemaakt. Dit valt dus niet in een procedure af te dwingen.

In de praktijk wordt overigens gewerkt aan een oplossing. Onder druk van de consumentenbond is de kwestie zelfs aan de politiek voorgelegd waarop een gesprek met de verzekeraars is gevolgd. Het verbond van verzekeraars heeft inmiddels een verandering aangekondigd. Een belangrijk onderdeel daarvan is de mogelijkheid om schadevrije jaren te verdelen. Naar verwachting zullen er eind 2021 nieuwe regels volgen.

Passende mediation

Tot die tijd zullen echtgenoten het in overleg met elkaar moeten regelen. Aan advocaten en mediators de taak om de verdeling van schadevrije jaren en de no-claimkorting met hun cliënten te bespreken om zo in overleg tot passende oplossingen te komen. De praktijk leert dat dit lang niet altijd gebeurt, waardoor cliënten soms voor onverwachte verrassingen komen te staan.

Benieuwd wat wij voor u kunnen betekenen? Neem gerust contact met ons op voor meer informatie; t.zwiers@blankestijnadvocaten of 074-2593867.